یکی از نکاتی که در مورد کتاب و کتاب خوانی برای من جالبه، این است که افرادی که کتاب می خوانند علاوه بر اینکه دانش عمومی بالاتری دارند و در بسیاری از آیتم ها حرفی برای گفتن دارند. علاوه بر این با توجه به اینکه در نوشتار غالبا مبنا بر گفتن بر پایه دلایل و استنادات است لذا به نوعی هر صحبتی را به راحتی قبول نمی کنند. این افراد غالبا به دنبال دلیل و مدرک و اسناد می گردند. لذا اگر جامعه به سمت کتاب خوانی حرکت کند آنگاه نیم توان به راحتی هر حرف سطحی را به خورد آنها داد.
تا چشم به هم می گذاریم می بینیم که بچگی گذشت. بعدش جوانی و ....
واقعا اگر برنامه مشخصی برای زندگی خود نداشته باشیم به راحتی همه چیز را از دست می دهیم و اصلا متوجه گذران زندگی نخواهیم شد. ای کاش ماشین زمان را زودتر اختراع می کردند و می شد بعضی از اشتباهات را اصلاح کرد.
در خصوص هر موضوعی که پیش می آید ، انواع و اقسام خبرها را می شنویم. هر گروهی با توجه منافع خود ، اخبار را به شکلی که می خواهد بیان می کند. یک خبر واحد توسط گروه های مختلف بصورت مختلف بیان می شود. اینکه در حال حاضر با رسانه ها بسیاری از جهت گیری ها را شکل می دهند کاملا واضح است ولی چگونه می توان نیازمندی به خبر را از منبع صحیح دریافت کنیم، همیشه جای سوال است. به نظرم بهتر است برای اینکه اخبار درست را متوجه شویم چندین منبع مختلف را بشنویم و از آنها دریافت اطلاعات داشته باشیم. شاید بتوان پس از جمعبندی این اخبار و با داشتن یک پیشینه کامل، به خبر درست دست یابیم.
گویند کسان بهشت با حور خوش است
من میگویم که آب انگور خوش است
این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار
کاواز دهل شنیدن از دور خوش است